Syndrom DDA pojawia się u osób, które wychowywały się w rodzinach, gdzie jedno lub oboje rodziców nadużywało alkoholu. Skrót DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików odnosi się do dorosłych ludzi, którzy w swoim życiu mogą powtarzać destrukcyjne schematy wyniesione z domu, a jednocześnie na co dzień odczuwają wiele negatywnych emocji takich jak lęk, poczucie winy czy nieufność. A jak sobie poradzić z syndromem DDA?
Kiedy warto zgłosić się po pomoc?
Sam syndrom DDA nie jest zaburzeniem, a jedynie okolicznością, która może prowadzić do stanów lękowych lub depresyjnych. Wynika to z faktu, że wiele dzieci z rodzin, gdzie występował problem alkoholowy, doświadczyło przemocy fizycznej i psychicznej. Takie dzieci w swoim domu nie czuły się bezpiecznie i nie otrzymały niezbędnego wsparcia na poszczególnych etapach rozwoju. Dlatego osoby z DDA w dorosłym życiu mogą mieć problem z samooceną i często nie potrafią tworzyć konstruktywnych relacji z innymi ludźmi. Po pomoc warto się zgłosić, gdy przez wzgląd na negatywne doświadczenia z okresu dzieciństwa osoba z DDA nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie, ma trudność ze znalezieniem stałej pracy, przejawia zachowania autodestrukcyjne lub nadużywa alkoholu.
Jak osoby z DDA mogą walczyć o siebie?
Osoby borykające się z syndromem DDA mogą zapisać się na terapię do doświadczonego psychologa, który na podstawie wywiadu i testów dobierze odpowiednie metody terapeutyczne. Niekiedy warto się również zgłosić się do psychiatry, by przepisał pacjentowi skuteczną farmakoterapię, która złagodzi niebezpieczne objawy. W przypadku DDA terapia rodzinna często jest niemożliwa, ponieważ uzależnieni od alkoholu rodzice mogą odmówić w niej uczestnictwa. Jednak dobrym pomysłem jest zapisanie się na grupę wsparcia, gdzie pacjent będzie mógł wymienić się doświadczeniami z innymi osobami, które miały podobne problemy w dzieciństwie. Taką grupę wsparcia powinien prowadzić wykwalifikowany terapeutą, który właściwie pokieruje dyskusją.
Terapia osób z DDA – co można zyskać?
Dorosłe Dzieci Alkoholików w swoim dzieciństwie doświadczyły wielu sytuacji, gdy nie mogły polegać na rodzicach i same musiały przejąć rolę dorosłych. Takim osobom w trakcie dorastania towarzyszył strach spowodowanym upojeniem alkoholowym rodziców i ich agresywnym zachowaniem. Jednocześnie w domach, gdzie występuje alkoholizm, problemy dzieci są zwykle całkowicie ignorowane, a ich potrzeby notorycznie niezaspokojone. Udział w terapii może pomóc przepracować osobie z syndromem DDA negatywne emocje i zaakceptować fakt, że jej dzieciństwo nie przebiegało tak, jak powinno. W ramach procesu terapeutycznego pacjent nauczy się, jak sobie radzić z wyzwaniami dnia codziennego i będzie od nowa budował poczucie własnej wartości oparte na solidnych fundamentach.
Syndrom DDA nie oznacza, że dana osoba będzie miała problemy z alkoholem w przyszłości, jednak może znacząco utrudnić prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Dlatego warto poszukiwać pomocy, by poradzić sobie z traumatycznymi doświadczeniami, które nie pozostają bez wpływu na ludzką psychikę.
